Boer pas op je lippen

Met een sterk staaltje organisatie, sterke boerenpersoonlijkheden bij Pauw en een enorme positieve aandachts-trekker en saamhorigheid oogstten de 10.000 boeren op 1 oktober applaus. Grand chapeau. Dat geeft solidariteit, geeft de boeren eindelijk een good feeling, clubgevoel. Schouder aan schouder. Die trots en die bijval lucht emotioneel even op, iets wat ze verdienen en iets waar ze naar snakten. Hardwerkende boeren zijn in de publieke opinie populair. Hier zit emotie. Bij sectoren al wat minder, de veehouderij ligt maatschappelijk onder het vergrootglas.

Als de vos de passie preekt, boer pas op je Lippen. Boze boeren springen volgende week woensdag weer op de trekker vanwege de Haagse keuzes n.a.v. Rapport Remkes waarin hen weinig toekomstperspectief wordt geboden; nieuwe stikstofmaatregelen en het vaststellen van de peildatum op 4 oktober - een ijskoud persbericht - hoe zuur op werelddierendag. Combineer dat met de positieve publieke opinie na 1 oktober en brede steunbetuigingen ook in de media en politiek, dat maakt dat activistische boeren nu nog steviger actie gaan voeren. De zaak verhardt.  

Nu nieuwe acties aankondigen leidt tot een hete herfst waarbij de gevolgen niet te overzien zijn. Wat ik je brom. Als de publieke opinie kantelt zien politiek en media hun kans schoon en hebben ze de stok gevonden om de denkbeeldige boerenfox te slaan. De gevolgen zijn dan immens voor een sector die staat voor 10 % van de (in)directe beroepsbevolking en dik 80 miljard aan toegevoegde waarde.
 

SneeuwbaleffectInmiddels is het solidariteitspact van één boerenactiefront gebroken. Bestuursleden zijn uit de gezamenlijkheid gestapt en gaan nu verdeeld proberen te heersen. Agractie kondigt aan om in november een aantal burgervriendelijke acties op touw te zetten. En Farmers Defence Force – opgericht na de echt schandelijke inbraak en overval van een groep dierenrechtenextremisten op een Boxtelse varkensstal op 23 mei – pakt hetzelfde activistische wapen als zijn extreme tegenhanger; Binnenhof bezetten. Kwaad met kwaad bestrijden heeft nog nooit geleid tot een constructieve oplossing. FDF kraait euforie, voelt zich gesterkt en schiet nu door. ,,Ultimatum niet nagekomen! Nieuwe langdurige trekker-acties in de Randstad.’’ Het gevolg laat zich raden; diepere loopgraven en verdere polarisatie. Sneeuwbaleffect. Actie geeft reactie. Van kwaad naar erger. De publieke opinie kan zich zo keren tegen de zorgvuldig opgebouwde goodwill. Terwijl ik ook veel weldenkende en minder activistische boeren ken. 

Sentimenten winnen het in ons land van argumenten: knuffelnatuur met veel soorten in ecologische Natura 2000 gebieden doen het echt beter dan economische intensieve - ik bedoel innovatieve – veehouderij ook al is deze natuurinclusief. Begrijp me goed, mijn hart ligt bij de boeren, maar het maatschappelijk draagvlak vanuit de stedelijke bril gezien is broos en flinterdun. Wij leven in een land waar vergunningen worden gegund i.p.v. vergund, waar de Dierenbescherming vlees promoot aan de hand van een aantal sterren en we de dieren door mensen laten vertegenwoordigen in ons parlement. Dan vang je meer vliegen met honing en dialoog dan met azijn en degens.

Boeren zijn blij met hun positieve imago en steun van de burgerij. En dat wordt versterkt door de context waar ze zich in bevinden. Want ja in zijn directe omgeving – loonwerkers, buren, leveranciers als voerfirma’s en dierenartsen - krijgt de boer louter bijval en steun. Tegelijkertijd zijn boeren kort van geheugen. De grote radicale acties van de Akkerbouw en Varkens Vakbond rond de eeuwwisseling hebben weinig effect gesorteerd, behoudens kleerscheuren in het imago, en alle uitdeukacties van een scala aan goede initiatieven als Varkens in Zichtstallen en Big Challenge ten spijt. En je imago is je beste amigo, komt te voet en gaat met pk’s.
 

#trotsopdeboer. En dan?Allemaal leuk en aardig. Moeten we dan alles gelaten op ons af laten komen? Nee! Maar is er wel een strategie na de hashtag? Wat is nu een oplossing in mijn ogen? 3D doen: Draagvlak Door Dialoog. Hoe? Kies voor het offensief, Daag niet uit maar Nodig uit. Waar hebben we het Goede Gesprek? Waar verbinden we en luisteren we echt naar elkaar? Waar ben je niet afgeleid door je mobieltje? Aan tafel. En waar komt de boer het dichtst bij de lippen? Via ons gezonde verse voedsel van de boer. Waar we trots op zijn. Vers eten van eigen land. Aan tafel! Eten verbindt! Kies voor een goed gesprek tijdens het eten. Kies voor samen Aan Tafel. Geen gebalde vuisten maar een uitstekende hand met eten. Nodig de stad uit. Of beter; ga er naartoe. Immers aan tafel stellen we vragen, eten we met elkaar. Luisteren we sympathisch naar elkaar. Eten is dan sociale media. Ja verplicht mobieltje uit. Echt luisteren. Niet voor niets hebben we twee oren en één mond. Creëer wederzijds begrip. Probeer eerst te begrijpen en dan begrepen te worden.

Ik pleit voor een Deltaplan (Dialoog) Dierhouderij. De metafoor zien we al voor ons: Aan Tafel! Steek euro’s in een fonds, activeer boer, burger en beleidsmaker. Nodig mensen uit aan tafel, faciliteer dat groepjes boeren zelf in een landelijke aanpak de boer op gaan en uitnodigend willen zijn aan tafel. Drie boeren samen krijgen een tafel met vers voedsel op aanvraag. Iedereen begrijpt dat het voor lange termijn resultaat beter is om het gesprek aan te gaan. Niet voor activisme te kiezen maar voor activatie. Activeer de mensen vanuit ieders motivatie van boer tot bord. Stem met je vork. Steek mankracht en middelen in het goede gesprek. ‘’Samen eten? Aan tafel!’’

#boerenprotest highlights 1 oktober: