Fair pricing, sympathiek maar nog te ver weg

Het toont ook, dat het moeilijk is voor een overheid, in dit geval de Franse, maatregelen te nemen, die op de gewenste manier uitpakken. Het besluit was namelijk om een gebod uit te vaardigen, dat supermarkten voorschrijft als minimumprijs een prijs 10% boven de inkoopprijs te hanteren. Prima gebaar zou je denken. Het effect, zo beschrijft het Financieele Dagblad, is echter dat de inkopers de druk van die 10% doorleggen naar hun leveranciers, oftewel door de prijsonderhandeling in de keten schiet de primaire producent er voor zijn opbrengst waarschijnlijk niets mee op, sterker nog in een aantal ketens komt er meer prijsdruk.

En Nederland? Recent heeft de nieuwe landbouwvisie van Minister Schouten het leven gezien, gericht op een circulaire landbouw. Bij Imagro geloven we dat dit alleen een succes kan worden als je dat niet sec vanuit landbouw gaat aanvliegen, maar integraal, dus ook vanuit economische zaken en volksgezondheid, lees inclusief fair pricing. En dan kunnen we uit dit voorbeeld leren, dat het allesbehalve simpel zal worden om als overheid maatregelen te nemen die op de gewenste manier uitpakken. Maar niets doen is geen optie vinden wij, geen verandering zonder actie.

Waar kunnen (food)fabrikanten het voortouw nemen? Verwerk die fair pricing alvast in je business model. Of je nu in Vers, Private Label of Merk zit, je kunt zelf het initiatief nemen om de verandering vorm te geven. Purpose driven heet dat in modern strategiejargon. Je zult merken, dat je er nieuwe consumenten, de burger die steeds meer ongemak voelt, mee aan je gaat binden. Just do it.