Ik pak de handschoen op!

Niet helemaal. Het zou bijzonder zijn als ik het antwoord zo snel had gevonden. Gelukkig kom ik niet met lege handen thuis. In mijn zoektocht naar het antwoord ontdekte ik namelijk dat ik zelf ook de kanteling heb doorgemaakt. En die ervaring brengt me dichterbij het antwoord.

Hoewel ik geboren en getogen ben op het Brabantse platteland, heb ik nooit een connectie gehad met de agrarische sector. Ik vond het vies. Echt vies! Toen ik als vierjarige ontdekte dat de melk van koeien kwam stopte ik spontaan met melk drinken.

Dat heb ik zo’n 15 jaar volgehouden. Totdat ik acht jaar geleden werd geraakt én geboeid door de passie van mensen werkzaam in deze sector. Ik ging me er in verdiepen, bezocht agrarische bedrijven en begon zelfs weer melk te drinken! Mijn beeld van de agrarische sector veranderde compleet.

Mijn persoonlijke verhaal symboliseert de kloof tussen stad en platteland. Burgers staan ver van de agrarische sector en weten niet hoe hun eten geproduceerd wordt. Boeren hebben weinig feeling met markt & maatschappij en voelen zich niet gewaardeerd.

En dat is waar ik verandering in wil brengen! Omdat ik boeren en burgers mijn ervaring gun. Weten waar je eten vandaan komt, zodat je in staat bent een bewuste keuze te maken. Feeling hebben met markt & maatschappij, zodat je als agrarisch ondernemer weet welke strategie je moet kiezen.

Hoe ik dat ga doen? Door te gaan doen! Ik spreek de taal van boeren en burgers – en weet als geen ander hoe ik hen kan verbinden, draagvlak kan creëren en houding en gedrag kan beïnvloeden. Ik werk met bedrijven die dezelfde droom najagen en help hen bij het overbruggen van de kloof tussen stad en platteland. Zodat boeren midden in de maatschappij staan, en dat burgers zich, net als ik, een klein beetje boer voelen.

Wie pakt met mij deze handschoen op? 

Sanne van de Valk