Mijn piekmoment

“Het was eind 2018, zo’n 1.000 dagen geleden. We zaten met ons hele team in een schuur uit de 17^e eeuw. Je weet wel, van die wij-sessies om te komen tot een nieuwe visie en stip voor ons bureau. Op één van die bijeenkomsten hadden we een AH-erlebnis: we doen al decennialang iets wat echt geworteld is in Imagro, en toch hebben we het nooit ge-expliciteert. Wij hebben dit bureau opgericht om kloven te overbruggen. Onze passie – dit creatieve bedrijf - heet niet voor niks Imagro, een samentrekking tussen agro en imago. We slaan dus de brug tussen stad en platteland, consument en producent, boer en burger. Willen een betere wereld achterlaten. En daar viel het kwartje: wauw, betekenisvol ondernemen! We doen dit al dik 25 jaar, maar dat is nooit benoemd! Je kent het: de vis is de laatste die het water ontdekt.

We zaten met zijn allen in een oude boeren langsdeelschuur over de toekomst na te denken. In de Tachtigjarige Oorlog hebben de Spanjaarden die schuur hier neergezet als bevoorradingsschuur voor hun leger die het hield met de Katholieken. Dus dan zit je in de context van een schuur met moedergebinten uit 1640 na te denken over future-proof zijn, bijna 4 eeuwen later. Wie we zijn en wat we willen, en dan is de Why als de hoeksteen van een discussie in: purpose driven, dat zijn wij decennia. De bedoeling, onze bedoeling is om te bridgen, om die boer, als hoeder van de aarde, te helpen een brug te slaan. Dat werd kraakhelder, het hing in de ruimte, boven de mensen, we hoefden het alleen maar te pakken. Wat dat was: ‘’Werken aan een betere wereld. Betekenisvol ondernemen, vanuit een halfvol glas. Het Kan Wél!’’

We zaten daar met zo’n dertig man te brainstormen, onder (bege)leiding van Olympisch hockeycoach Marc Lammers. Er kwamen ook allerlei voorbeelden langs waar we supertrots op waren. De teamleden, veel jongeren, kwamen met persoonlijke verhalen: verhalen over impact maken en waarom ze dat willen. Vanuit hun eigen context, dat is de huidige generatie. We maakten die woorden visueel op een fictieve landkaart. En wat daar gebeurde in die groep, was een aanstekelijk moment: mensen gingen staan, gingen van de waakvlam en in hun ogen ontstond een aanstekelijk vuurtje wat eerder een steekvlam werd. We visualiseerden het in een geografisch beeld, en dat is ook letterlijk een strategie-kaart geworden: van het land van het bestaande oude perspectief, naar een land van nieuwe perspectieven. En door dat te visualiseren werd het nog energieker. Er staan twee grote landen op, en daar loopt een rivier tussen, een soort Westerschelde. En daar zijn wij brughoofden aan het slaan en bruggen aan het bouwen. Door dat te visualiseren werd het een heel mooi geheel. Het team heeft het echt samen gemaakt. En iets wat je samen maakt, maak je niet kapot. Het is nog steeds het kader en de omlijsting van wat onze visie is, waar we naartoe werken. Eén beeld zegt dan meer dan 1000 woorden.

En het gaat ook over jongeren, dit verhaal. Die staan echt op. Jongeren staan op voor betekenisvol zijn. We krijgen daardoor ook een mooie aanzuigende werking, afgelopen jaar in corona-tijd hebben we tien veelal jongere mensen aangenomen. Imagro huist in Ottersum op een creatieve broedplaats op het platteland, wij willen dan ook dit centrum van de wereld op de kaart zetten. Jongeren helpen daarbij, zij hebben lef en stimuleren leefbaarheid in de regio. Echte duurzaamheid is lokale economie stimuleren.

Als je in de kist ligt en terugkijkt op je leven, dan denk ik dat iedereen iets wil bijdragen, geliefd en betekenisvol wil zijn. Less bad is not good enough. Dus we moeten niet zorgen dat we de aarde minder slecht, maar juist beter achterlaten dan toen we er op kwamen. “Dus die betere wereld, die staat ook echt in hoofdletters op die kaart. Alles tegenwoordig is minder slecht, nee het moet juist beter worden!’’ Van duurzaam denken naar regulatief handelen, dat is mijn drijfveer.