De stad als metabolisme (VI)

Wereldwijd houden stedenbouwkundigen geen rekening met biomassastromen door de stad van X miljoen bewoners/dieren. Voor het ontwerp wordt e.e.a. weggemoffeld in globale kengetallen. Het expliciet maken van ingaande en uitgaande biomassa (incl. mensenstroom en waterstromen) kan het verschil maken voor het meer circulair ontwerpen van dergelijke steden. Je kunt de toekomst niet voorspellen maar wel voorstellen.

Stel je nou eens voor dat we de metropool van de toekomst ontwerpen alsof het een metabolisme is.
 

Architecten en stedenbouwkundigen denken veel na over infrastructuur, gebouwen, beton, sociale aspecten, etc, maar nooit specifiek over voedsel en biomassa voor >10 miljoen mensen op een kluitje, veelal in een voormalige vruchtbare Delta. Voedselproductie, handel, verkoop, logistiek en consumptie vormt de basis voor de totale verandering. Voedsel verbindt, en voedsel is de enabler voor een versnelde transitie in de stad. Dan kijken we niet meer naar de kostprijs van voedsel maar naar het opbrengend vermogen en de impactprijs van voedsel. En zo wordt voeding de enabler voor het ontwerp van de metropool van de toekomst. 

Lees ook de vorige blogs uit deze serie rondom de Sustainable Urban Delta:
> De pincode van de wereld verandert... (I)
> Focus op een GIDS land voor de Sustainable Urban Delta​ (II)
> Sustainable Urban Delta (III)
> De upcycle farm als exportproduct (IV)
> Het jaar 2119, Sustainable Urban Delta (V)